Psychoterapia dla osób dorosłych to cykl kilku bądź kilkunastu 50 minutowych spotkań. Pierwsze wizyty mają na celu zdiagnozowanie istniejącego problemu i określenie potrzeb klienta. Kolejnym krokiem jest ustalenie planu terapii skoncentrowanego na poszukiwaniu rozwiązań umożliwiających poradzenie sobie w obecnej trudnej sytuacji.

• Trudności w życiu zawodowym: stres w pracy, mobbing, brak pewności siebie, trudność w podejmowaniu decyzji itp.
• stany obniżonego nastroju, zaburzenia afektywne.
• przeżywanie ogólnego lęku , napady paniki, fobie, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, lęk o zdrowie,
• zespół stresu pourazowego PTSD
• Problemy rodzinne: rozwód, utrata bliskiej osoby, choroba, pogorszenie w relacjach rodzinnych, problemy w relacjach partnerskich.
• Trudności w kontaktach interpersonalnych: trudność w budowaniu prawidłowych relacji społecznych i partnerskich, konflikty, nieśmiałość.
• Utrata satysfakcji z życia, brak pewności siebie.
• Zaburzenia odżywiania, zaburzenia osobowości.

Istotą psychoterapi dzieci w młodszym wieku jest w pierwszym etapie współpraca z rodzicami. Zebranie przez psychologa istotnych informacji dotyczących rozwoju dziecka, jego zachowania oraz metod wychowawczych stosowanych przez rodziców pomoże w ustaleniu przyczyn istniejącego problemu, a następnie wdrożeniu odpowiedniego procesu terapeutycznego.

Zakres pomocy i terapii

• nieśmiałość w kontakcie z rówieśnikami i osobami dorosłymi
• lęk ogólny, lęk separacyjny ( dziecko nie odstępuje rodziców – problem z separacją)
• nagłe napady paniki, płaczu, trudności ze snem
• unikanie sytuacji potencjalnie trudnych (chodzenie do przedszkola, szkoły)
• objawy somatyczne mające podłoże psychologiczne ( bóle brzucha, biegunka, wymioty itp.)
• praca z traumą, (śmierć lub choroba kogoś bliskiego, wypadek)
• praca z dzieckiem w trakcie rozwodu rodziców.
• problemy wychowawcze : napady złości i gniewu, zachowania o charakterze agresywnym.
• problemy związane z koncentracją uwagi, cechy nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)

Psychoterapia dla młodzieży w zależności od istniejącego problemu odbywa się w formie kilku lub kilkunastu spotkań. Pierwszym krokiem jest zdiagnozowanie istniejącego problemu, a następnie dobranie odpowiednich metod pracy terapeutycznej.

Zakres pomocy i terapii

• zaburzenia o charakterze lękowym (napady paniki, unikanie sytuacji potencjalnie trudnych, np. szkoły, okaleczanie się, zaburzenia snu), objawy somatyczne np. bóle głowy , zaburzenia zachowania i emocji, powtarzające się, trwałe przekraczanie norm społecznych odpowiednich dla wieku, nasilające się zachowania agresywne, wagary, częste wybuchy gniewu i złości,
• zaburzenia depresyjne (obniżenie lub wahania nastoju, negatywizm, unikanie kontaktów z rodziną i rówieśnikami, nagłe znaczne pogorszenie wyników w nauce, utrata zainteresowania szkołą lub wcześniej podejmowanymi formami aktywności, myśli samobójcze, utrata apetytu, obniżone poczucie własnej wartości)
• trudności w relacjach interpersonalnych ( konflikty z rówieśnikami, trudność w nawiązywaniu trwałych przyjaźni, nieśmiałość w kontaktach społecznych).